Excursie naar Euregionaal Historisch Centrum Sittard-Geleen

Op donderdag 17-04-2014 brachten twee medewerkers en drie vrijwilligers van het Gemeentearchief van Peel en Maas een bezoek aan het Regionaal Historisch Centrum te Sittard.
Het waren: Toos Wilms (archivaris), Fien van de Biggelaar (archiefmedewerker), en drie vrijwilligers: Jan van Deijnen, Reinhold Louvet en Thea Kremers.

Wij werden ontvangen op de locatie Kasteelboederij Born. (Vlakbij de Dierentuin.)
Na kennismaking met de Archivaris, de heer Peer Boselie, werden we verrast met koffie en vlaai.
In zijn inleiding sprak hij over de omvorming van een gemeentearchief naar een Regionaal Historisch Centrum met grensoverschrijdende taken. “Vroeger was het bij subsidieaanvragen in Brussel noodzakelijk om de mensen van onze belangrijkheid te overtuigen. Nu constateren de ambtenaren in Brussel, dat wij door onze grensoverschrijdende taken belangrijk zijn.” Hij belichtte ook de samenwerking met het UWV. Waar eerst nog wel eens strijd was, veranderde de situatie na een informatieve rondleiding in een coöperatieve samenwerking. Het UWV weet hun steeds beter te vinden bij plaatsing van werklozen en mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt.

Na deze informatieve kennismaking werden wij door de diverse ruimtes rondgeleid waar een aantal vrijwilligers aan het werk waren. Het betrof gewone vrijwilligers en werklozen maar ook mensen met psychische problemen zoals een twaalftal autisten. Mensen waar het soms toch lukt om ze sterker en weerbaarder te maken voor de maatschappij en hun zo eventueel aan een reguliere baan te helpen. Peer wees op de voordelen van de diverse ruimtes, waardoor het mogelijk is mensen te kunnen afzonderen die daaraan behoefte hebben en daarbij gebaat zijn. De vrijwilligers gaven ons uitleg over hun taken. Peer heeft de leiding over ca. 50 vrijwilligers op verschillende locaties. Peer blijkt een groot hart voor zijn mensen te hebben. Hij wordt geïnspireerd door de franciscaanse lekengemeenschap waar hij lid van is.
Vanuit de locatie Born vertrokken wij naar Sittard, waar wij door het Stedelijk Museum werden rondgeleid. Het Museum biedt een unieke combinatie (verweving) van kunst – cultuur – en geschiedenis. Naast een grote kunsttentoonstelling en geschiedenis van Sittard en omgeving uit de prehistorie en jongere historie was er ook een tentoonstelling over de activiteiten van de orde der Ursulinen op het gebied van het onderwijs voor meisjes. Leuke bijkomstigheid was, dat wij met een van de exposerende kunstenaressen kennis konden maken.

Na het Museum was de Basiliek Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart (1867) ons volgende object. We waren allen overweldigd door de rijke versiering van deze kerk, die door een van ons spontaan met een moskee werd vergeleken. Peer wees ons op de ontelbare dankbetuigingen uit het hele land en daarbuiten, die door de pelgrims aangebracht zijn. Het vermelden waard was, dat de eerste steen door de toenmalige paus geschonken werd. Omdat de kerk al heel snel te klein was voor de scharen pelgrims, heeft men aan de overzijde van de straat een kruisgang aangelegd. Voor die tijd al een multifunctioneel gebouw. In de binnentuin konden diensten worden gehouden, maar door het openzetten van de deuren en van de deuren van de basiliek ontstond er als het ware een grote ruimte.

In de kruisgang was een tentoonstelling over de door Nederland bezette gebieden van Duitsland na de tweede wereldoorlog. (Selfkant, Elten enz.)
Peer maakte ons attent op de meer dan 20 verborgen tuinen in Sittard en directe omgeving waar de kruisgang er een van is. Wij liepen langs het oudste gedeelte van het huis van de “Heer” van Sittard. Dit huis staat op de fundamenten van een eerder kasteel. Het hele complex werd later bewoont door de zusters Ursulinen. Nu heeft het verschillende bestemmingen, waaronder een gerenommeerd hotel-restaurant.

Niet zonder trots vertelde Peer ons, dat Sittard over de grootste ondergrondse een laags parkeergarage van Europa beschikt. (Wij constateerden later hoe goedkoop deze is.)
Ter afsluiting van ons bezoek hebben wij samen met Peer een lunch gebruikt in het Restaurant “Le Limbourg”.
Om ca. 14.00 uur zijn wij vol van indrukken aan onze terugreis begonnen.
R.L.